Hodowla labrador retriever Lusyja

Wzorzec rasy labrador retriever

Klasyfikacja FCI (Federation Cynologique Internationale, Międzynarodowa Organizacja Kynologiczna)

122 Grupa: VIII.1 Aportery, płochacze i psy dowodne.

Kraj pochodzenia: Wielka Brytania

Wygląd ogólny:

Szata:

Włos: krótki, gesty, przylegająca, bez falistości i pióra, lekko szorstki w dotyku; z chroniącym przed zimnem i wilgocią podszerstkiem.

Głowa: proporcjonalna do wielkości psa, ładnie ukształtowana, pozbawiona jakichkolwiek skaz. Czaszka jest szeroka, pozbawiona nieregularności, bez wydatnych policzków, może występować lekki pas zmarszczek na czole między oczami.
Oczy: Dość szeroko osadzone, średniej wielkości; o inteligentnym, łagodnym wyrazie; brązowe lub orzechowe. Błędy: żółte oczy, oczy zbyt ciemne, zbyt małe, zbyt okrągłe i widoczne, oczy zbyt blisko siebie położone, zbyt wystające lub położone zbyt głęboko. Dyskwalifikacje: nieobecność pigmentu w tęczówce oczu.
Uszy: Niezbyt duże ani ciężkie, przylegające ściśle do głowy, osadzone dość daleko z tyłu.
Nos: Szeroki, nozdrza muszą być duże i otwarte. Skóra na nosie labradora jest czarna u czarnych psów, żółta u żółtych i ciemnobrązowa dla czekoladowych. Lekkie blaknięcie pigmentu na nosie nie jest uznawane za błąd.
Zęby i zgryz: Pełne uzębienie, równomiernie rozmieszczone, białe zęby Szczęka i zęby mocne, z doskonałym, regularnym i kompletnym zgryzem nożycowym, tj. górny rząd siekaczy przykrywa rząd dolny, stykając się z nim. Błędy: poziomy zgryz. Poważne błędy: wystawanie górnej szczęki przed dolną i odwrotnie, nie pasowanie do siebie zębów, mijanie się ich, brak zębów trzonowych lub przedtrzonowych.
Szyja: Gładka, mocna, osadzona w poprawnie ustawionych łopatkach.
Kończyny przednie: Łopatki długie, ustawione ukośnie. Kończyny przednie o mocnym kośćcu, od łokcia do podłoża proste, zarówno widziane z przodu, jak i z boku. Błędy: zbyt krótkie nogi.
Kończyny tylne: Zad dobrze wykształcony, nie opadający w kierunku ogona; dobrze kątowane stawy skokowe, krowia postawa w najwyższym stopniu niepożądana.
Tułów: Klatka piersiowa szeroka i głęboka, z dobrze wysklepionymi żebrami. Prosta górna linia. Szerokie, silne, mocne lędźwie.
Łapy: Okrągłe o pełnych, dobrze sklepionych palcach i grubych, elastycznych poduszkach, zwarte; dobrze wysklepione palce i poprawnie rozwinięte opuszki. Błędy: skręcanie stóp do wewnątrz lub na zewnątrz.
Ogon: Cecha charakterystyczna i wyróżniająca labradory; prosty, bardzo gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, średniej długości, bez "pióra", pokryty krótkim, grubym, gęstym włosem. To właśnie ciężkie owłosienie sprawia wrażenie, iż przypomina on swoim wyglądem ogon wydry. Błędy: ogon zbyt krótki lub zbyt cienki, zakręcony, noszony nad grzbietem.
Wymiary:
Idealna wysokość w kłębie:
pies 56-57 cm
suka 54-56 cm
Waga: Poprawnie zbudowany labrador, który pracuje powinien ważyć (pies), od 29.5 kg do 36 kg, natomiast suka od 25 kg do 32 kg.

Wady i Dyskwalifikacje
Wszelkie odstępstwa od wzorca traktowane są jako wada, której wpływ na ocenę zależy od stopnia jej nasilenia. Agresywne zachowania w stosunku do ludzi i innych psów lub skrajna nieśmiałość. Nos pozbawiony pigmentu. Brak pigmentu w tęczówce. Przetrącony ogon. Zmiany w naturalnej długości lub sposobie noszenia ogona. Albinizm lub jakakolwiek zmiana w kolorze sierści. U samców, brak wyraźnie zaznaczonych i umieszczonych w worku mosznowym jąder.